| हृदय फेकले तुझ्या दिशेने |
| झेलाया तू गेलीस पटकन्‌ |
| गफलत झाली परि क्षणांची |
| पडता खाली फुटले खळ्‌कन्‌ |
| हृदय फेकले तूही जेंव्हा |
| सुटले तेही,पडलेही पण |
| तुटले नाही-फुटले नाही |
| नाद निघाला केवळ खण्‌कन्‌ |
| गोष्ट येवढी इथेच थांबे |
| अशा गोष्टींना नसतो नंतर |
| खळ्‌कन्‌ आणि खण्‌कन्‌ यांतील |
| कधी कुठे का मिटले अंतर |
| मन पोलादी नकोच तुजसम |
| असो असूदे काच जरीही |
| फुटून जाते क्षणी परंतु |
| गंजायाची भीती नाही |
| --- संदीप खरे. |
हृदय फेकले तुझ्या दिशेने
बॉस .....
| बॉस ..... |
| बॉस खुप उशिरापर्यंत थांबायचा आणि वैताग आणायचा... |
| लाल लाल कंटाळल्या डोळ्यांनी काम करत रहायचा... |
| आम्ही घरी निघालो की चुकचुकायचा... |
| मी लग्नाळलेला... वाटायचं- 'चांगलं घरी जायचं सोडून |
| कसलं हे उकरून उकरून काम करत रहाणं !'... |
| यथावकाश माझं लग्न झालं... |
| नव्या नवलाईचे पक्षी घरटं सोडेना झाले... |
| बघता बघता 'अतिपरिचित' झाले.... |
| आणि हळूहळू पंख सैलावत जाताना |
| घरटयाची हाक आत तेवढीशी तीव्र उरली नाही... |
| आता बॉसला 'थांब' सांगावं लागत नाही... |
| केबिनमध्ये तो आणि केबिनबाहेर मी |
| एकमेकांना सोबत करत बसलेलो असतो... |
| कंटाळ्यातील भागीदारांच्या समजुतदारपणाने |
| घरी न जाता काम करत रहाण्याची 'अनिवार्यता' |
| दोघांनाही आता घट्ट धरून ठेवते... |
| उकरून उकरून काम करत प्रश्नांशी भांडत बसण्यापेक्षा |
| उकरून उकरून काम करणे सोपे असते, |
| हे निर्जन ऑफिसमधल्या सुन्न रात्रींशी |
| गुपचुप कबुल केलेए आहे मी... |
| - संदिप खरे |
हसलो म्हणजे सुखात आहे ऐसे नाही
| हसलो म्हणजे सुखात आहे ऐसे नाही |
| हसलो म्हणजे दुखीः नव्हतो ऐसे नाही |
| हसलो म्हणजे फ़क्त स्वतःच्या फ़जितीवर |
| निर्लज्यागत दिधली होती स्वतःच टाळी |
| हसलो कारण शक्यच नव्हते दुसरे काही |
| डोळ्यामधे पाणी नव्हते ऐसे नाही |
| हसतो कारण तुच कधी होतीस म्हणाली |
| याहुन तव चेहर्‍याला काही शोभत नाही |
| हसतो कारण तुला विसरणे जितके अवघड |
| तितके काही गाल पसरणे अवघड नाही |
| हसतो कारण दुसर्‍यानांही बरे वाटते |
| हसतो कारण तुला सुद्धा ते खरे वाटते |
| हसलो म्हणजे फ़क्त डकवली फ़ुले कागदी |
| आतुन आलो होतो बहरुन ऐसे नाही |
| हसतो कारण जरी बत्तीशी कुरुप आहे |
| खाण्याची अन दाखवण्याची एकच आहे |
| हसतो कारण सत्याची मज भिती नाही |
| हसतो कारण हसण्यावाचुन सुटका नाही.... |
| "हसलो" च्या जागी "हसतो" नक्की कुठल्या कडव्यात सुरु होते |
| यामध्ये confusion आहे....pls correct if its wrong.... |
Blank Call
| हल्ली असा अवेळीच येतो कधी फोन |
| आणि कळतच नाही बोलतय कोण |
| बोलतच नाही मुळी पलीकडे कोणी |
| ऐकू येत रहातं फक्त डोळ्यातलं पाणी ...(१) |
| कळताच मलाही मग थोडंसं काही |
| मीही पुढे मग बोलतंच नाही |
| फोनच्या तारेतून शांतता वाहते |
| खूप खूप आतून अजून काही सांगते ...(२) |
| नदी नि शेतं नि वार्‍याची गिरकी |
| ढगाची विजेने घेतलेली फिरकी |
| वाळूवर काढलेली पाण्याची चित्रं |
| "तुझा" पुढे मी खोडलेला "मित्र" ...(३) |
| टपला नि खोड्या नि रुसवे नि राग |
| एकदा तरी सहज म्हणून शहाण्यासारखं वाग |
| हसायचे ढीगभर नि लोळून लोळून |
| बोलायचे थोडेच पण घोळून घोळून...(४) |
| वडाचे झाड आणि बसायला पार |
| थंडीमधे काढायची उन्हात धार |
| कॉफी घेउन थोडेसे बोलायचे कडू |
| हसताना पहायचे येते का रडू ...(५) |
| बोलायचे गाणे आणि बोलायची चित्रं |
| नुसतीच सही करुन धाडायची पत्रं |
| क्षणांना यायची घुंगरांची लय |
| प्राणांना यायची कवीतेची सय...(६) |
| माणूस आहेस "गलत" पण लिहितोस "सही" |
| पावसात भिजलेली कवीतांची वही |
| पुन्हा नीट नव्याने लिहीत का नाहीस? |
| काय रे.... काही आठवतय का नाही? |
| शब्दसुद्धा नाही तरी कळे असे काही |
| हातामधला हात सुद्धा जितकं बोलत नाही...(७) |
| हल्ली असा अवेळीच येतो कधी फोन |
| आणि कळतच नाही बोलतय कोण |
| दोन्ही कडे अबोला आणि मध्यात कल्लोळ |
| छाती मधे घुसमटतात हंबरड्यांची लोळ...(८) |
| ऐकू येतात कोंडलेले काही श्वास फक्त |
| कोणासाठीतरी खोल दुखलेलं रक्त |
| गरम होतात डोळे नि थरथरतो हात |
| सर्रकन निघते क्षणांची कात...(९) |
| उलटे नि सुलटे कोसळते काही |
| मुक्यानेच म्हणतो "नको... आता नाही" |
| फार नाही... चालतो मिनिटे अवघी तीन |
| तेवढ्यात जाणवतो जन्माचा शीण |
| तुटत गेले दोर आणि उसवत गेली वीण |
| डोळे झाले जुने तरी पाणी नविन...(१०) |
| हल्ली असा अवेळीच येतो कधी फोन.... |
| ....संदिप |
ते पण एक वय असतं
ते पण एक वय असतं
दिवसभर पाळण्यात झोपायचं
सगळ्यांकडून कौतुक करून घेण्याचं
दिवसभर पाळण्यात झोपायचं
सगळ्यांकडून कौतुक करून घेण्याचं
ते पण एक वय असतं
हाफ चड्डीत गावभर फिरायचं
आईची नजर चुकवून डब्यातलं खायचं
हाफ चड्डीत गावभर फिरायचं
आईची नजर चुकवून डब्यातलं खायचं
ते पण एक वय असतं
मुलींच्या स्क्रॅपबुक्स भरायचं
आणि तरीही त्यांच्याशी बोलायला लाजायचं
मुलींच्या स्क्रॅपबुक्स भरायचं
आणि तरीही त्यांच्याशी बोलायला लाजायचं
ते पण एक वय असतं
घरी खोटं बोलून पिक्चरला जायचं
आवाज म्युट करून रात्री एफटीव्ही पहायचं
घरी खोटं बोलून पिक्चरला जायचं
आवाज म्युट करून रात्री एफटीव्ही पहायचं
ते पण एक वय असतं
तिच्यावरचं खरं प्रेम तिला सांगून टाकायचं
तिच्या उत्तराची वाट पाहत रात्रंदिवस झुरायचं
तिच्यावरचं खरं प्रेम तिला सांगून टाकायचं
तिच्या उत्तराची वाट पाहत रात्रंदिवस झुरायचं
ते पण एक वय असतं
आता छोकरी नंतर नोकरीच्या मागे लागायचं
पॅकेजचा विचार करत B.E.ची स्वप्नं पहायचं
आता छोकरी नंतर नोकरीच्या मागे लागायचं
पॅकेजचा विचार करत B.E.ची स्वप्नं पहायचं
ते पण एक वय असतं
लग्नाच्या 'डोमिनियन स्टेटस' आधी तारूण्यातला टोटल इंडिपेंडंस आठवायचं
आई आणि बायकोत कितीही भांडणं झाली तरी आपण मात्र शांत रहायचं
लग्नाच्या 'डोमिनियन स्टेटस' आधी तारूण्यातला टोटल इंडिपेंडंस आठवायचं
आई आणि बायकोत कितीही भांडणं झाली तरी आपण मात्र शांत रहायचं
ते पण एक वय असतं
प्रिमियम्सच्या चिंतेत रात्रभर जागायचं
शेअर मार्केटच्या तालावर आपल्या इन्व्हेस्टमेंट्सना नाचवायचं
प्रिमियम्सच्या चिंतेत रात्रभर जागायचं
शेअर मार्केटच्या तालावर आपल्या इन्व्हेस्टमेंट्सना नाचवायचं
ते पण एक वय असतं
आपल्या मुलांचे सगळे हट्ट पुरवायचं
त्यांच्या साठी स्थळ शोधताना आपलं तारूण्य आठवायचं
आपल्या मुलांचे सगळे हट्ट पुरवायचं
त्यांच्या साठी स्थळ शोधताना आपलं तारूण्य आठवायचं
ते पण एक वय असतं
सगळ्या जबाबदार्‍या पार पाडल्यावर गॅलरीत पाय पसरून बसण्याचं
आभाळाकडे पाहत फक्त यमाच्या निर्देशाची वाट पाहत बसण्याचं
सगळ्या जबाबदार्‍या पार पाडल्यावर गॅलरीत पाय पसरून बसण्याचं
आभाळाकडे पाहत फक्त यमाच्या निर्देशाची वाट पाहत बसण्याचं
इच्छा
कुणाच्या इतक्याही जवळ जावू नये
की आपल्याला त्याची सवय व्हावी
तडकलेच जर ह्रुदय कधी
जोडताना असह्य वेदना व्हावी
डायरीत कुणाचे नाव इतकेही येऊ नये
की पानांना ते नाव जड व्हावे
एक दिवस अचानक त्या नावाचे
डायरीत येणे बन्द व्हावे
स्वप्नात कुणाला असेहि बघु नये
की आधाराला त्याचे हात असावे
तुटलेच जर स्वप्न अचानक
हातात आपल्या काहिच नसावे
कुणाला इतकाही वेळ देऊ नये
की आपल्या क्षणाक्षणावर त्याचा अधिकार व्हावा
एक दिवस आरशासमोर आपनास
आपलाच चेहरा परका व्हावा
कुणाची इतकीही ओढ नसावी
की पदोपदि आपण त्याची वाट बघावी
आणि त्याची वाट बघता बघता
आपलीच वाट दीशाहीन व्हावी
कुणाचे इतकेही ऐकू नये
की कानात त्याच्याच शब्दांचा घुमजाव व्हावा
आपल्या ओठांतुनही मग
त्याच्याच शब्दांचा ऊच्चार व्हावा
कुणाची अशीही सोबत असू नये
की प्रत्येक स्पंदनात ती जाणवावी
ती साथ गमवण्याच्या केवळ भीतीने
डोळ्यात खळकन अश्रु जमावेत!!!
की आपल्याला त्याची सवय व्हावी
तडकलेच जर ह्रुदय कधी
जोडताना असह्य वेदना व्हावी
डायरीत कुणाचे नाव इतकेही येऊ नये
की पानांना ते नाव जड व्हावे
एक दिवस अचानक त्या नावाचे
डायरीत येणे बन्द व्हावे
स्वप्नात कुणाला असेहि बघु नये
की आधाराला त्याचे हात असावे
तुटलेच जर स्वप्न अचानक
हातात आपल्या काहिच नसावे
कुणाला इतकाही वेळ देऊ नये
की आपल्या क्षणाक्षणावर त्याचा अधिकार व्हावा
एक दिवस आरशासमोर आपनास
आपलाच चेहरा परका व्हावा
कुणाची इतकीही ओढ नसावी
की पदोपदि आपण त्याची वाट बघावी
आणि त्याची वाट बघता बघता
आपलीच वाट दीशाहीन व्हावी
कुणाचे इतकेही ऐकू नये
की कानात त्याच्याच शब्दांचा घुमजाव व्हावा
आपल्या ओठांतुनही मग
त्याच्याच शब्दांचा ऊच्चार व्हावा
कुणाची अशीही सोबत असू नये
की प्रत्येक स्पंदनात ती जाणवावी
ती साथ गमवण्याच्या केवळ भीतीने
डोळ्यात खळकन अश्रु जमावेत!!!
Subscribe to:
Posts (Atom)